Pazar günü babamız Ertan'a Edirne'ye Selimiye Camiine gitmek istediğimizi hatırlatıp düştük yollara. En sonunda ulaştık çocuklar sürekli "hala bitmedimi anne? nezaman varıcaz anne?" diye yol boyu dır dır ettiler ama çok eğlendiklerini söyleyebilirim.Güzelce abdest alıp caminin altını üstüne getirdiler. Bu defada caminin hocası taktı bize sürekli "tesbihlerle oynamayalım" dedi durdu :o))))))
Camiden sonraki durağımız bahçesindeki müze oldu. Ben en son 94 yılında bulunmuştum Edirne'de ve bahçesi mezarlıklar böyle değildi, yıkık döküktü. Aradan 15 yıl geçmiş düzeltmişler ve çok güzel olmuş. Müzenin bahçesindeki tavus kuşunun MUHTEŞEM gösterisi görülmeye değerdi. Renkleri harikaydı ben ancak bukadarını yansıtabildim daha fazlası Edirnede... 
Eski top hala tüm güzelliğiyle duruyordu ve bu defa çocuklarımın resmini çektim üzerinde tabiki ben 15 yıl önce çektirmiştim aynı yerde resim:o))Güvercin kovaladılar caminin çimlerinde takla attılar ve arkadaki parkta tramplende zıpladılar... Öğrenciyken oturduğum sokağa baktım hemen caminin arka sokağı köşedeki ekmek fırını hala duruyordu ve sıcacık ekmek aldığımız günler geldi aklıma.Evimizin balkonuna oturup Selimiye Camisini seyrederdik ve namazımızı orada kılmaya çalışırdık... Ahhh o eski günler... 
Daha sonraki durağımız eskiden beri olan Sera kafenin yanındaki Köfteci Osman oldu.Hımmmm çok lezzetliydi köfteleri tabi eskiden yediğimiz sıcak ekmeği neden aramadığım belli olmuştur heralde :0)))) Ertan'ın tüm suratsızlığına ve gidelim artık diye tutturmalarına rağmen Eski Camiye kadar :0)) götürmeyi başardım.Anladımki kocayla bir yer gezilmez. Hümeyra'yı arayıp onunla buralarla ilgili hasret giderdim ve inş. beraber gelmeye karar verdik tabiki Ayşe'yi de alarak. 
arkidisler, cok ozledik sizi...
YanıtlaSilbakin size ikinci glazurlu TATLI hazırladim :oP
blogumuza ugramayı unutmayıııın :o))